Westerplatte to miejsce, w którym rozpoczęła się II wojna światowa strzałami z pancernika Schleswig-Holstein. Mimo przeważających sił Niemieckich obrońcy Westerplatte pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego, a później jego zastępcy kapitana Franciszka Dąbrowskiego bronili się do 7 września 1939 roku. W trakcie zaciętej obrony zginęło ok. 20 obrońców i ponad 300 żołnierzy niemieckich. Po 7 dniach obrony załoga Westerplatte skapitulowała, ale w uznaniu bohaterskiej walki majorowi Sucharskiemu pozwolono zachować oficerską szablę.
Historia Westerplatte związana z walkami 1939 roku rozpoczęła się w 1924 roku kiedy to obszar półwyspu wyłączony został z Wolnego Miasta Gdańska i przekazany Polsce. Od 1926 roku na Westerplatte funkcjonowała Wojskowa Składnica Tranzytowa do składowania i przeładunku amunicji dla wojska. Do obrony składnicy na półwyspie stacjonował oddział wojska w sile kilkudziesięciu żołnierzy. To właśnie oni stawiali opór hitlerowcom we wrześniu 1938 roku.
W 1966 roku na Westerplatte wzniesiono Pomnik Obrońców Wybrzeża aby upamiętnić wszystkich walczących na Pomorzu w czasie II wojny światowej. Wysoki na 23 metry kamienny monument ustawiony na usypanym wzgórzu jest dobrze widoczny ze statków wpływających do Nowego Portu.
Dziś odwiedzający Westerplatte zobaczyć mogą wspomniany już pomnik oraz Wartownię nr 1. Wartownia nr 1 - jedyny ocalały po walkach z Niemcami obiekt - jest obecnie częścią Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. W budynku wartowni zgromadzono pamiątki z czasów walk, makietę półwyspu z dnia rozpoczęcia wojny oraz model pancernika Schleswig-Holstein. Przed budynkiem zobaczyć możemy oryginalne pociski z tego okrętu.