Zamek w Łęczycy zbudowany został za panowania Kazimierza Wielkiego w XIV wieku. Zbudowany z cegły zamek posiadał wysokie na 10 metrów mury oraz ośmiokątną wieżę. Zamek położony na północnych kresach stał się bazą wypadową podczas wojen z Zakonem Krzyżackim. Zamek często gościł więc polskich władców, między innymi Władysława Jagiełłę oraz jego syna Kazimierza Jagiellończyka. Na zamku odbywały się Zjazdy Generalne. Po bitwie pod Grunwaldem na zamku w Łęczycy przetrzymywano ważnych jeńców wojennych.
W swoich dziejach zamek został dwukrotnie spalony. Pierwszy raz podczas wojen z Krzyżakami, drugi w czasie potopu szwedzkiego. Drugi pożar i zniszczenia wojenne doprowadziły zamek do ruiny. Zawaliła się jedna z wież i brama. Działa zniszczenia dokończyli okoliczni mieszkańcy rozbierając mury i wykorzystując cegły do budowy własnych domostw.
Odbudowa zamku zaczęła się po II wojnie światowej. Obecnie na zamku mieści się muzeum. Za drobną opłatą można również wejść na wieżę zamkową. Wstęp na dziedziniec zamku jest wolny. Zamek mieści się w centrum Łęczycy przy głównej drodze, ale jest schowany wśród drzew. Przy zamku znajduje się mały parking. Będąc w zamku warto też zobaczyć miejscowy rynek i znajdujący się na wschód od zamku park. Jeszcze dalej na wschód wśród pól stoi romańska
Kolegiata w Tumie. Można do niej podjechać samochodem.