Latarnia morska w Helu w obecnym kształcie została zbudowana w 1942 roku. Ośmioboczna, ceglana wieża o wysokości 41,5 metra znajduje niemal na samym końcu Półwyspu Helskiego. Poprzedni obiekt zbudowany w 1827 roku miał kształt okrągłej wierzy o niemal identycznej wysokości. Dziewiętnastowieczna latarnia morska została wysadzona przez broniące się w Helu wojska polskie 19 września 1939 roku ponieważ była dobrym punktem orientacyjnym dla niemieckich artylerzystów.
Zanim jeszcze wybudowano w Helu pierwszą wieżę latarni palono tu ogień dla przepływających statków. Najstarsze podania mówią o XIII wieku.
Latarnię morską na Helu zwiedzać można tylko w sezonie letnim. Przyjeżdżający samochodem na Helu muszą liczyć się z tym, że za parking będą musieli zapłacić. Na wszystkich ulicach ustawiony jest zakaz zatrzymywania albo parkomat. Nieco tańsze jest parkowanie na prywatnych parkingach. Wszędzie gdzie można by wjechać i zaparkować ustawione są zakazy wjazdu, które nie obowiązują tylko mieszkańców. Od takie nierówne traktowanie obywateli w zależności od miejsca zamieszkania. Do samej latarni podjechać można tylko rowerem lub melexem.
Latarni morskiej na Helu nie mogą zwiedzać dzieci do 4 roku życia. Ze szczytu latarni rozpościera się widok na cały cypel, a w czasie dobrej pogody dojrzeć można Trójmiasto. Niestety okolicę podziwiać można tylko przez szybę.