Hala Stulecia nazywana w czasach PRL-u Halą Ludową to hala widowiskowa zbudowana na początku XX wieku przez Maxa Berga, w stylu wczesnomodernistycznym. Hala Stulecia jest zabytkiem architektury wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pierwotna, niemiecka nazwa hali to Jahrhunderthalle.
Okolice hali to obszar bardzo atrakcyjny turystycznie. Znajduje się tu
wrocławskie zoo, Park Szczytnicki, Ogród Japoński, Iglica o wysokości 96 metrów oraz Pergola z imponującą fontanną.
Hala zbudowana została dla uczczenia setnej rocznicy bitwy pod Lipskiem. Hala ma konstrukcję żelbetową i była w momencie powstania największym obiektem zbudowanej w tej technologii. Hala ma 42 m wysokości, a jej kopuła 67 m średnicy.
Obecnie hala jest miejscem wielu imprez sportowych, kongresów i targów. Turyści zazwyczaj odwiedzają okolice hali. Ci zaś, którzy chcą bliżej poznać sam budynek i historię jego powstania mogą odwiedzić Centrum Poznawcze.
Halę Stulecia można zwiedzać za pośrednictwem Centrum Poznawczego Hali Stulecia. Jest to niezwykła edukacyjna przestrzeń przedstawiająca zwiedzającym historię Hali Stulecia, genezę jej powstania i przemian na przestrzeni lat, wprowadzając jednocześnie w świat architektonicznych projektów jutra.
Centrum Poznawcze w Hali Stulecia jest miejscem, które przedstawia zwiedzającym historię Hali, genezę jej powstania i przemian na przestrzeni lat. Dotykowe ekrany i mapy, interaktywna podłoga, makiety budowli, ponad 600 zdjęć i różnorodnych wizualizacji tworzą niezwykłą multimedialną ekspozycję, przybliżającą architektoniczny i historyczny rys Hali Stulecia, Wrocławia, regionu oraz innych obiektów z listy UNESCO. Kulminacyjnym punktem zwiedzania jest wyjątkowe widowisko światła i dźwięku, wykonane techniką videomappingu. Jest to stała instalacja przygotowana przez artystów z grupy AntiVJ â Romaina Tardy’ego oraz Thomasa Vaquié. Pokaz zatytułowany „O(Omicron)” wyświetlany jest pod kopułą Hali Stulecia, która uważana jest za szczytowe osiągnięcie modernizmu oraz architektoniczny fenomen w skali Europy.